Rozdział 4

Cecylia
 Następnego dnia cały dzień CC nie mogła usiedzieć w miejscu. Afromental rozdawał 10 darmowych biletów na swój koncert dla osób, które przyślą swoje demo z piosenką. Wygrać może aż 10 osób, a to znaczy, że szansę na wygraną są spore. CC znowu zapiszczała z radości. Nie spała całą noc i próbowała opanować emocje. Chwyciła swojego czarnego akustyka i zaczęła grać bliżej nieokreśloną melodię. Po chwili usiadła na miękkiej sofie w swojej pracowni na strychu i zaczęła intensywnie myśleć. Piosenka. Piosenka. Piosenka. Niby nie trudne, ale jednak to musiała być piosenka, która zachwyci chłopaków z Afromental. A szczególnie chciała zrobić wrażenie na Alku. Myśl, powiedziała do siebie. Ale w głowie miała tylko radość z faktu jakim był koncert. Skup się, nakazała sobie w myślach. Wzięła swój szkicownik i zaczęła zapisywać nuty i słowa. Po dwóch godzinach pracy miała jakiś ogólny, podstawowy zarys piosenki. Jeszcze wiele trzeba było w niej zmienić i dopracować, ale grunt, że coś stworzyła. Wzięła gitarę i zaczęła grać piosenkę, poprawiając w międzyczasie, a to nutę , a to słowo. Z każdą godziną piosenka nabierała sensu, spójności i dawała całkiem niezły efekt końcowy. Była dziesiąta w nocy, gdy CC uznała, że mniej więcej ma piosenkę, która ma szansę wygrać jeden z dziesięciu darmowych biletów. Właśnie wtedy do jej głowy wpadł szalony pomysł. Zakradnie się za kulisy. Choćby miała wejść oknem, to musi się tam znaleźć. To była jedyna szansa na poznanie zespołu. Wejście za kulisy musiało kosztować fortunę, a w konkursie rozdawano jedynie bilety. To znaczy najlepsza piosenka wygrywała dodatkowo wejściówkę za kulisy. CC zaklęła pod nosem. Uda mi się, uda, powiedziała do siebie i przywołała do siebie czarnego kocura po którego jeszcze nikt się nie zgłosił. Kot zamiauczał jakby popierał jej pomysł. CC westchnęła nieco zrezygnowana.
 Nadal pracowała nad piosenką, ale czasem zbyt mocno szarpała struny, gdy coś jej nie wychodziło. W końcu około godziny jedenastej zerwała dwie struny. Ze złości chciała rzucić gitarą o ścianę ,ale się powstrzymała. Niedaleko jej domu były dwa sklepy muzyczne. Jeden w którym widziała plakat o koncercie i drugi, którego właścicielem był Seba. Sebastian był jej przyjacielem od kilku dobrych lat. Kiedyś grała na gitarze przed jego sklepem i od słowa do słowa się zaprzyjaźnili. Seba mieszkał w niewielkim mieszkanku nad sklepem. CC zawsze mogła do niego przyjść w razie potrzeby. I mimo późnej godziny oraz faktu, że ze zmęczenia padała na twarz, założyła trampki, narzuciła na sweter grubszą bluzę, a do kieszeni wsadziła kartkę ze swoją piosenką. Cicho wyszła z domu. Przeszła kawałek i weszła w uliczkę na tyły sklepu muzycznego. Zapukała do drzwi z których odłaziła zielona farba. Po chwili usłyszała kroki. Drzwi otworzył Seba i uśmiechnął się na widok CC.
-Hej C ! What’s up ? - przywitał ją.
-Kiepsko. Zerwałam struny. Wiesz piszę piosenkę na konkurs i trochę za bardzo... mi na tym zależy. Poniosło mnie.
-Spoko, rozumiem C - zaśmiał się Sebastian - Wchodź, mam pewnego gościa, ale zaraz znajdę Ci odpowiednie struny.
-Gościa ? - CC zmarszczyła czoło i weszła na zaplecze za Sebą.
-No… dosyć wyjątkowego. 
CC weszła do części sklepu, gdzie były gitary basowe i zobaczyła chłopaka oglądającego czerwony bas. Chłopak miał długie dredy. Odwrócił się. CC zauważyła że ma kolczyk w brwi. To niemożliwe, pomyślała. A jednak. Przed nią stał Alek z zespołu Afromental. Nagle zrobiło jej się ciemno przed oczami.
    
*       *       *   
  
-C ! CC obudź się !
CC otworzyła oczy. Leżała na kanapie na zapleczu Seby, który razem z Alkiem pochylał się nad nią zaniepokojony.
-Ja nie jestem psychofanką… - wymamrotała CC chcąc to wyjaśnić Alkowi.
-CC jak się czujesz ? - zapytał Seba, ale Cece słyszała go jakby mówił do niej z końca długiego tunelu. Zobaczyła jak Aleksander mówi coś do Seby, wręcza mu jakąś kopertę po czym wychodzi. CC chciała go zatrzymać, ale czuła, że nie da rady podnieść nawet głowy z kanapy. Spojrzała na Sebastiana.
-Żyję - powiedziała cicho. Jej przyjaciel uśmiechnął się słabo.
-To dobrze. Ech, C , słuchaj jak zemdlałaś wypadła Ci z kieszeni kartka.
-Jaka kartka ? - zapytała, a Seba podał jej wspomnianą kartkę. To była jej piosenka na konkurs. Podpisana, z adresem i w ogóle.
-Alek to podniósł jak Cię zanosiłem na zaplecze.
-Widział moją piosenkę ? - CC zakręciło się w głowię i zamknęła na chwilę oczy - Ale ja nie jestem jego psychofanką. Po prostu nie spałam długo, ta piosenka mnie wykończyła. I kiedy go zobaczyłam… to był taki lekki szok.
-Rozumiem. Spokojnie C - powiedział Seba - A i Alek zostawił to dla Ciebie - podał jej kopertę. CC znalazła w środku bilet na koncert Afromental i krótki liścik: „Piosenka jest naprawdę dobra. Zasługujesz na ten bilet. Zajebistej zabawy na koncercie! Baron”
 CC zarumieniła się i zajrzała do koperty. Znalazła jeszcze coś… coś czego nigdy w życiu nie spodziewała się tam znaleźć. Wiedziała, że ten ciąg dziewięciu cyfr zmieni jej życie. Raz na zawsze. Uśmiechnęła się.

Cat
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Jejku ! Uwielbiamy was normalnie ! W nagrodę proszę bardzo macie 4 rozdział :D No to teraz 10 komentów i będzie następny. Chciałybyśmy was prosić, żebyście się podpisywali pod komentarzami, będziemy wiedziały kto jest stałym czytelnikiem :) Jak się z tego wywiążecie to dostaniecie dłuuugi rozdział :D