Rozdział 9

Cecylia 
Do Domu Pracy Twórczej zajechali zaskakująco szybko. Jednak mimo to całą
drogę milczeli. I Alek i CC. Dziewczyna była nieco speszona obecnością
muzyka i faktem, że jedzie w tak cudowne miejsce, a gitarzysta po prostu nie
wiedział czy powinien poruszyć temat adopcji czy wręcz przeciwnie. Więc
milczeli.
W końcu , gdy znaleźli się za bramami Domu Pracy Twórczej Alek westchnął i
powiedział:
- Hm, ok, a więc to jest ten nasz słynny twórczy domek.
- Wow - zdołała wykrztusić CC, bo zajęta była podziwianiem budynku.
- Ok, wyskakuj, oprowadzę Cię - zaproponował gitarzysta. CC wysiadła i weszła
za muzykiem rozglądając się w koło jakby była we śnie. Alek oprowadził ją po
kuchni, łazience, sypialniach, garderobie i innych pomieszczeniach. W końcu
zaszli do niewielkiego pokoju w którym stało z dziesięć gitar elektrycznych,
basowych, akustycznych i klasycznych. Gitarzysta wziął czarnego akustyka i
usiadł na kanapie. CC usiadła obok.
- Ok, więc nie masz może przy sobie tej piosenki, którą chciałaś wysłać na
konkurs ? Ech… co ja gadam, to oczywiste, że jej nie ma…
- Mam.
Alek uniósł brwi. CC wyjęła ze swojej torby swój szkicownik. W przyklejonej z
tyłu kopercie miała kartkę z nutami i słowami konkursowej piosenki. Wyjęła ją i
podała Alkowi, który przeczytał ją, kiwając z aprobatą głową. Po chwili
powiedział:
- Spoko. Piosenka naprawdę zajebista. To co spróbujesz zaśpiewać ?
- Pewnie - odparła CC, a chłopak zaczął grać. Dziewczyna zaczęła śpiewać:
- When I see you every day, I just can’t believe it, just can’t believe it, how 
perfect you are. When you’re standing next to me I feel safely, and so good.
No matter where, no matter when, just with you ! Yeah ! Come with me,
honey. Let’s  find our own paradise, oh yeah, our paradise..
I'm looking for something what will change my world. Because it's hurts when
I cry for you. I wanna have home, safely and warm. Without pain of all this
world. Without… 
Alek grał, a CC śpiewała. Gitarzysta wsłuchiwał się w głos dziewczyny i z każdą
sekundą coraz lepiej dostrzegał jego idealną barwę. Takiego śpiewu mógłby
słuchać dniami.
CC skończyła śpiewać i założyła  włosy za ucho.
- I jak było ? - spytała.
- Dziewczyno masz obłędny wokal. Ale lepiej nie będę mówił Tomkowi, bo
oberwę - zaśmiał się Alek. Cece też się śmiała. I po chwili śmiali się oboje.
Nie wiedzieli już nawet z czego tak się śmieją. I to było piękne. Nagle
usłyszeli trzaśnięcie drzwi. Natychmiast oboje zamarli. Chociaż przecież nic
złego nie robili. Tylko się śmiali. Alek wstał, odstawił gitarę i zszedł na dół, a 
CC poszła za nim.
Do kuchni wchodził właśnie Wojtek.
- Hej Al… Co do…? - zamarł na widok dziewczyny - Alek, stary co ona tu robi ?
- Eee… sytuacja awaryjna ?
- Stary, sytuacja awaryjna to jest jak Tomek zje ostatniego batona, albo
Bartek zgubi grę…
- Ej, no weź wyluzuj, zaraz Ci wszystko wyjaśnię. To jest CC.
- Kasandra… Tak się przedstawiła ! - oburzył się wokalista.
- Tak, wiem - powiedziała zmieszana dziewczyna - Ja tylko spanikowałam tam
za kulisami i podałam swoje drugie imię.
- To fajnie. Hm, super. Tak, tak, tak, ale to nadal nie wyjaśnia co tu robisz !
- Ja…
- Stary, kurde, opanuj się - wtrącił się Alek - CC wyjdziesz na chwilkę do
salonu ? - zwrócił się do dziewczyny. Pokiwała głową i poszła do ogromnego
pokoju z wielkim telewizorem. Słyszała tylko dochodzące podniesione głosy
wokalisty i gitarzysty. Poczuła się źle. Jakby weszła w czyjąś prywatną strefę.
Tak nie powinno być. Wstała i wyszła do ogrodu. Przeszła ścieżką do furtki
ukrytej przy krzakach dzikiej róży. To było jak sen. A sny zawsze się kiedyś
kończą. Wyszła na chodnik i obejrzała się na Dom Pracy Twórczej. Zrobiło jej
się smutno, ale nie mogła nic zrobić. Ruszyła powoli chodnikiem. Wyjęła z 
torby słuchawki i puściła sobie smutną piosenkę.
Nagle poczuła jak ktoś łapie ją za ramię. Odwróciła się szybko. Stał przed nią
Seba. Wyjęła słuchawki z uszu.
- Seba ? - zdziwiła się. Chłopak wyszczerzył zęby w uśmiechu. CC wyglądała na
smutną, a on nie lubił kiedy dziewczyna była smutna. Traktował ją jak młodszą
siostrę.
- What’s up C ? Co to za smutna minka ?
- Smutna ? Nie… no co Ty - CC uśmiechnęła się, ale jej oczy nadal były… jakby
zmartwione - Co tu robisz ?
- Idę do kumpla. Mamy obejrzeć horror, zjeść trochę popcornu, takie tam…
inne…
- Napić się piwa - dokończyła za niego CC śmiejąc się.
- Taak, taak, a co ?
- Nie no nic. Dobra, to ja Cię nie zatrzymuję… - i odwróciła się żeby odejść.
Seba Znowu złapał ją za rękę.
- Hej C, słuchaj może chcesz iść ze mną ?
- Dzięki Seba, ale nie mam nastroju. Może innym razem. Na razie -
powiedziała CC i odeszła nie oglądając się na chłopaka. Gdy doszła do rogu
ulicy zatrzymała się, poczekała aż będzie mogła przejść i wtedy usłyszała swój
telefon. Wyjęła go i odebrała. Niestety słychać było tylko szum. Nagle poczuła ,
że wpada na kogoś.
- Oo, bardzo przepraszam, ja… - CC zamarła. Przed nią stała dziewczyna. Miała
rozczochrane, rude włosy i bladą twarz, jak CC.  Mimo tak wielu różnic, Cece
czuła się jakby patrzyła w lustro. Dziewczyna też lekko uniosła brwi zdziwiona,
chyba tym samym. Po chwili każda bez słowa ruszyła w swoją stronę. Po kilku

krokach obie odwróciły się w tym samym czasie i obie szybko spuściły wzrok.
CC oszołomiona przyspieszyła kroku.

*       *       * 

Alek wszedł do salonu, ale CC nigdzie nie było, przeszukał cały dom i ogród,
ale jej nie znalazł. Uznał, że wyszła jak rozmawiał z Wojtkiem. Zrobiło mu się
przykro. CC będzie musiała wrócić teraz do domu, do fałszywych rodziców. W
międzyczasie do Domu Pracy Twórczej wtargnęła reszta zespołu, śmiejąc się i
rozmawiając. Tomek podszedł do gitarzysty.
- Eeej, Alek. Przyjdzie do nas ta dziewczyna. Gracja. Zaprosiłem ją.
Dziewczyna ma świetny głos i pomyślałem, żeby nagrać ten jej utwór.
- To samo pomyślałem o piosence CC - westchnął Alek. Wokalista zmarszczył
brwi.
- CC ? Aaa... tej dziewczyny, której dałeś wejściówkę u Seby ? Ma głos ?
- I to jeszcze jaki, stary. Niesamowity.
- Hm, to spoko. Może mogłyby z tą Gracją stworzyć duet. To, gdzie jest ta CC
?
- W tym problem. Wyszła - Alek usiadł na kanapie. Wokalista obok niego,
poprawiając swojego fullcapa.
- No to… zadzwoń do niej -zaproponował po chwili. Alek wziął telefon i wybrał
numer CC. Nie odebrała.
Gdy poszedł z powrotem na górę zobaczył duży czarny notes. Szkicownik dziewczyny. 

Cat 
---------------------------------------------------------------------------------------------------- 
Zgłaszamy rozdział 9, kotleciki ! Mamy nadzieję, że się wam spodoba ! Zachęcamy do komentowania i obserwowania ;) Mimo tego, że ja leżę chora w domu to jakoś wena mnie opuściła ;( Lamczi ma to samo. Tylko CC zdołała coś wyskrobać ! Chwała jej :D a więc łapcie CC - rozdział :D